Onze wijkgemeente heeft een goed gevoel bij de tradities uit het verleden, heeft een open oog voor de noden van het heden en koestert nuchtere, maar hoopvolle verwachtingen voor de toekomst. Wij ‘leven’ onze naam, toen, nu en straks: Immanuel – God met ons.
Wij komen elke zondag bijeen in een voormalig buurthuis, midden in de buurt, midden in de wereld. Ons kerk-zijn houdt niet op bij de drempel, maar begint daar pas, want wij zijn een kerk in de buurt. Dit heeft meerdere betekenissen. Voor de gemeenteleden betekent het een kerk die dichtbij is. Het gebouw staat midden in de straat waar sommigen hun hele leven gewoond hebben. De afstanden binnen de wijkgemeente zijn daarom klein: ons kent ons, en iedereen is op de hoogte van elkanders wel en wee. Als je het nodig hebt, is de kerk altijd in de buurt. Wat de gemeente leert in de zondagse eredienst of de regelmatige Vorming- en Toerustingsavonden past zij direct toe in hoe zij met elkaar omgaat. De andere betekenis van “kerk in de buurt” is dat de gemeente kerk wil zijn voor de buurt. Met het lunchcafé probeert de gemeente enkele gezellige uren en een goede lunch te verzorgen voor alle mensen voor wie de zondag anders lang, eenzaam en saai is. Dit trekt niet alleen wijkgenoten, maar ook buren van gemeenteleden die buiten de wijk wonen, familie, of mensen die zomaar even langs lopen.